Beste vriend van Goshamadeed! Allereerst
wens ik u en iedereen een goede gezondheid. Met een goede gezondheid kunnen we
samen met elkaar tijd besteden om elkaar te spreken en communiceren.
Ook via deze weblog.
Zoals veel Nederlanders was ik (Storay Ahmadi) in de coronatijd als gevolg
van de Lockdown veel thuis.
Ik heb die tijd benut om:
1. Mijn Boek “Compassie met Afghaans Bloed” te drukken;
2. Vredesactiviteiten coördineren en uitvoeren.
Het is steeds en rare tijd.
Iedereen van ons heeft zich aangepast met dit situatie.
Mijn ervaring van de afgelopen Corona rare periode is positief terwijl heb
ik ook minder goede momenten gehad. (Als u wilt via Facebook of e-mail, graag
uw ervaring met ons mag delen.)
Mijn Boek “Compassie met Afghaans Bloed”, is dit jaar in april gedrukt. Dit
boek, is opgedragen aan stichting Goshamadeed en uitgegeven door deze
stichting.
De betekenis van “Goshamadeed” in Farsi is “Welkom”. Stichting Goshamadeed
is een zelfstandige organisatie, sinds 2006 is deze stichting opgericht en
bekend bij de Gemeente Nijmegen. Het doel van de stichting is integratie
bevorderen in de Nederlandse samenleving. Stichting Goshamadeed stelt zich
welkom en gastvrij op, om Afghanen en andere vluchtelingen in Nijmegen en
omgeving van advies te voorzien, taalcursussen te geven, samen te komen en te
helpen waar dat kan.
De officiële presentatie van het boek werd door de Corona situatie steeds
uitgesteld. Maar gelukkig bestonden verschillende gelegenheden om het boek met
kleine groepen te bespreken en te verspreiden.
Aan het boek “Compassie met Afghaans Bloed” heb ik meer dan twee jaar hard
gewerkt. Het boek heeft twee hoofdonderwerpen; integratie van Afghanen in de
Nederlandse samenleving en overzicht geschiedenis en cultuur van de laatste 100
jaar in Afghanistan.
Ik ben door het boek meegegroeid en het heeft mij nog meer inzicht gegeven
in de integratie en in de vredesituatie in Afghanistan. Hiernaast heb ik mijn
Nederlands verbeterd.
Het boek heb ik voor twee bij elkaar horende doelgroepen geschreven. Alle
twee doelgroepen zijn even belangrijk.
Ten eerste; voor Nederlanders en de hulporganisaties, om met compassie hun
steun aan vluchtelingen te bieden. Vluchtelingen hebben veel met de oorlog
meegemaakt.
In Nederland moesten ze integreren. De Naturalisatie en asielprocedure is
niet makkelijk.
Respect voor mensen hebben en ze gelijk behandelen hoort bij het
fatsoenlijke leven. Niet zo naar en raar aankijken en uitlachen als mensen geen
vloeiend Nederlands kunnen spreken.
Ten tweede; voor mijn Afghaanse landgenoten in Nederland om aan hun steun
en advies te geven. Aan hun een gevoel geven dat ze niet alleen staan met hun
problemen.
De eerste generatie vluchtelingen hebben veel meegemaakt ook in Nederland.
De tweede en derde generatie kennen hun culturele geschiedenis en tradities
uit Afghanistan minder goed en kunnen door dit boek zich verplaatsen in hun
ouders en grootouders die een oorlogstrauma hebben en mogelijk nog niet
volledig geïntegreerd zijn.
Het oorlogstrauma verwerken wordt niet meegenomen in het
Inburgeringstraject. De stichting Goshamadeed voldoet aan deze behoefte door
met vluchtelingen in gesprek te gaan om aan hun steun en advies te geven.
Tijdens onze activiteiten, geven goed geïntegreerde Afghanen vanuit hun
ervaring, advies en steun aan anderen. Integratie is een leerproces. Dit doet
iedereen op zijn eigen tempo. Integratie bevorderen is het voornaamste doel van
de stichting. Om deze doelen te kunnen bereiken heb ik dit boek geschreven.
Het is nu 24 jaar geleden dat ik naar Nederland gevlucht ben.
Prinses Beatrix was toen de koningin van Nederland. Over de oorlogssituatie
in Afghanistan had ik correspondentie met haar. Dit jaar in april heb ik een
exemplaar van mijn boek aan Prinses Beatrix presen t(cadeau) gedaan. Ik ben
blij dat ik een dankbrief van haar heb mogen ontvangen.
Ik ben in Afghanistan geboren, afgestudeerd in Filologie en Filosofie in
Moskou. Gepromoveerd. Heb scriptieonderzoek over medische terminologie gedaan.
Als docent, tolk/vertaler gewerkt. Boeken vertaald.
In Nederland heb ik verschillende opleidingen en cursussen gedaan en aan
verschillende projecten, workshops, platforms en conferenties meegedaan. Vanuit
deze ervaringen ben ik betrokken bij de maatschappelijke begeleiding van
vluchtelingen bij de stichting Goshamadeed.
In Afghanistan is er nog steeds allesbehalve Vrede. Nog steeds dagelijks
zijn er aanslagen van Taliban en allerlei groeperingen die gesteund worden door
politieke ideeën van de Verenigde Staten en Rusland. De motieven van de
aanslagen zijn altijd hetzelfde.
Samenwerken is mijn werkmethode. Door dit boek met een bredere
gemeenschappelijke samenwerking heb ik mijn doel bereikt.
Het boek “Compassie met Afghaans Bloed” stelt de integratie uitdagingen van
Afghanen in Nederland aan de orde.
Professor integratie Marcel Lubbers docent aan de Universiteit van Utrecht
(afgelopen jaren in Nijmeegse Radboud Universiteit) heeft ook het boek gelezen
en waardevolle complementen gegeven.
===
Bedankt voor uw leestijd en interesse.
